Πριν μερικούς μήνες ήθελα να σε αφήσω
Αλλά περνούν οι μέρες και περνούν απλώς
Δαπανώ το χρόνο μου σε λέξεις
Ψάχνοντας τη κατάλληλη μορφή
Τρέχει και τρέχει η ζωή από το πρόσωπό μου
Διαχωρίζω το δάγκωμα και δε μπορώ να φτάσω
Στο βάθος της επιφάνειας του κυττάρου σου
Και πάντα κλαίω στο κρεβάτι (μου)
Είμαι τόσο συνηθισμένη
Σε ψάχνω,σε ψάχνω και δε βρίσκω τίποτα
Κούμπια* για να ξεχάσω,ξεχνώ για να συγχωρήσω
Η μελωδία ενός τρομπονιού μου γιατρεύει τη ψυχή
Κούμπια δε θέλω να νιώσω,κουμπια δε μπορώ να ζήσω έτσι
Κούμπια κάνε με να χορέψω,βοήθησε με να ξεχάσω αυτό το πόνο
Ξέρω ότι η πολυπλοκότητά σου στο να μιλήσεις
Έχει μετατραπεί σε θανατηφόρο όπλο
Προσποιούμαι ότι μπορώ να υπομείνω
Προσποιούμαι, δε θα φοβάμαι πια
Στριφογυρίζω και στριφογυρίζω στο κρεβάτι
Κούμπια για να ξεχάσω,ξεχνώ για να συγχωρήσω
Η μελωδία ενός τρομπονιού μου γιατρεύει τη ψυχή
Κούμπια δε θέλω να νιώσω,κουμπια δε μπορώ να ζήσω έτσι
Κούμπια κάνε με να χορέψω,βοήθησε με να ξεχάσω αυτό το πόνο
Όχι, δε μπορώ να ζήσω τώρα
Με αυτή τη μελαγχολία
Με πονάει όλη μου η ψυχή
Και αν και προσπαθώ να ξεχάσω
Δε μπορώ να αντέξω
Είμαι απελπισμένη
Κούμπια για να ξεχάσω,ξεχνώ για να συγχωρήσω
Η μελωδία ενός τρομπονιού μου γιατρεύει τη ψυχή
Κούμπια δε θέλω να νιώσω,κουμπια δε μπορώ να ζήσω έτσι
Κούμπια κάνε με να χορέψω,βοήθησε με να ξεχάσω αυτό το πόνο