Λένε πως τις νύχτες
τις έβγαζε απλά με το κλάμα
Λένε πως δεν έτρωγε
Απλα δεν του ταίριαζε αυτό
Ορκίζονται πως ο ουρανός ο ίδιος
τανταλιζότανε στην ακοή του λυγμού του
Πόσο υπέφερε για αυτήν
Ακόμα και όταν πέθαινε, φώναζε για αυτήν
Ay, ay, ay, ay, ay τραγουδούσε
Ay, ay, ay, ay, ay σπάραζε
Ay, ay, ay, ay, ay τραγουδούσε
Πέθαινε με πάθος θνητού
Πως ένα θλιμένο περιστέρι
Πολυ νωρίς το πρωί θα κελαηδήσει
Στο θλιμμένο σπίτι
που οι μικρές του πόρτες είναι ορθάνοιχτες
Ορκίζονται πως αυτό το περιστέρι
Δεν είναι άλλο από τη ψυχή του
Που ακόμα περιμένει
Για την δυστιχισμένη (γυναίκα) να επιστρέψει
Cucurrucucú περιστέρι, cucurrucucú μην κλαις.
Οι πέτρες δεν , περιστέρι
Τι θα κάνουν τώρα για τις αγάπες?
Cucurrucucú, cucurrucucú,
Cucurrucucú, cucurrucucú
Cucurrucucú, cucurrucucú, μην κλαις πια
Cucurrucucú, cucurrucucú μην κλαις πια