Tutup elinden küçük bir çocuğu
Getirip karakola, gösterdi komisere.
"Dünya ne hale geldi?" dedi hayretle,
"Daha yedi yaşında, ufacık çocuk, ama şimdiden başlamış hırsızlığa!"
Çocuk acı acı ağlıyordu bu arada.
"Çaldığı neydi?" dedi katip.
"Bir yumak iplik çaldı," dedi kırtasiyeci,
"Kilit altına almalı bütün bu rezilleri."
Bayım.. İnkâr etmiyorum, çaldığım doğru.
Biraz daha ipe ihtiyacım vardı,
Gitmesi için bu uçurtmanın mavi göklere;
Annemin daha dün gittiği yere.
Görmüyor musunuz kuyruğuna iliştirdiğim mektubu?
Param yetişmedi ipliğe, çabucak davrandım
Düşünmedim iki kere, şaşırttım kırtasiyeciyi
Yemin ederim komiserim, çalmamın sebebi bu.
Tutuklarlarsa beni, üzülürüm annem için
Hiç ulaşamaz ona zavallı mektubum:
Babamı ve bizi bırakıp, neden
Çok uzaklara gittiğini sorduğum...
Okşadı onu komiser, tek kelime etmeden
Ve ağlamak istedi kırtasiyeci o anda
İplik yumağını koydu ellerinin arasına çocuğun
"İşte," dedi, ulaşacak şimdi mektubun.