Seni optugum zaman
butun bir okyanus damarlarimda dolaniyor
bedenimde bir bahce gibi cicekler aciyor
ve beni gubreliyorsun ve buduyorsun, mutluyum
ve dilimin uzerinde bir bulbul soyunuyor
ve onun kanatlari altinda sevisiyoruz utanmadan
beni optugun zaman
agzima bir Nobel odulu veriyorsun
Seni optugum zaman
kelebegin kanadi gibi acilip kapaniyorsun
ve tukurugun hayallerimi kutsuyor
ve kendimi kaybedene dek isiriyorsun
ve bir inilti soyunuyor ve cikiyor sesinden
onun adimlarini izliyorum ve yuregim iki kat atiyor
beni optugun zaman
gokteki butun yildizlar yaniyor
ve dilimin uzerinde bir bulbul soyunuyor
ve onun kanatlari altinda sevisiyoruz utanmadan
beni optugun zaman
agzima bir Nobel odulu veriyorsun
Seni optugum zaman
Ay titriyor irmagin uzerinde ve sarhos oluyor...