Θα ήμασταν μαζί για πάντα
Μέχρι να μας κοπεί η ανάσα
Και να κατακτήσουμε τον κόσμο, πάμε ονειροπόλοι!
Και να γυρίσουμε σπίτι με το νέο χρόνο.
Αλλά όλα τελείωσαν και το λιγότερο από τα προβλήματά μας
Είναι να βρούμε έναν τρόπο να τα καταλάβουμε.
Συνήθιζα να πιστεύω ότι η ζωή είναι ένα παιχνίδι
Και η πάσα αλήθεια είναι ότι ακόμα το πιστεύω.
Και τώρα ξέρω πως ποτέ δεν ήμουν η πριγκίπισσά σου
Ότι το αίμα στις φλέβες μου δεν είναι μπλε
Και τώρα ξέρω ότι τη μέρα που θα πεθάνω
Θα ξαπλώσω στην άμμο
Και θα πάω μακριά, όταν ανεβαίνει... η παλίρροια.
Πάνω από τη θάλασσα των επιθυμιών
Ήρθα σήμερα για να αναζητήσω τις αναμνήσεις
Των άγριων ημερών, εσπευσμένων
Το μέλλον στις παλάμες των χεριών μας
Και τώρα ξέρω πως ποτέ δεν ήμουν η πριγκίπισσά σου
Ότι το αίμα στις φλέβες μου δεν είναι μπλε
Και τώρα ξέρω ότι τη μέρα που θα πεθάνω
Θα ξαπλώσω στην άμμο
Και θα πάω μακριά, όταν ανεβαίνει... η παλίρροια.
Και τώρα ξέρω ότι τη μέρα που θα πεθάνω
Θα ξαπλώσω στην άμμο
Και θα πάω μακριά, όταν ανεβαίνει...
Και θα πάω μακριά, όταν ανεβαίνει... η παλίρροια