Crying [Greek translation]

Πόσο περισσότερο πρέπει να κλάψω

για να απλωθούν οι αναμνήσεις μας

στο νερο της βροχής?

φυσικά και δεν γίνεται

δεν μπορώ να κλείσω το παράθυρο

μήπως και έρθεις, σε ζωγραφίζω

κλαίω,κλαίω,κλαίω

αν θες εσύ

θα πετώ,θα πετώ,θα πετώ

θα πετώ

Μπλε χαραυγή, ξυπνησα απο το ονειρό σου αλλά

δεν μπορώ να ανοίξω εύκολα τα μάτια μου

είναι διαφορετικά απο ότι στο ονειρό μου όπου χαμογελάμε χαρούμενα

μέσα στο μυαλό μια γόμμα

προσπαθώ να σε σβήσω τελείως απο την πραγματικότητα

αν ανοίω τα μάτια μου πάλι μόνος θα είμαι

(καταπίνωντας τα δακρυά μου σε ψάχνω μα δεν είσαι εδώ)

έτσι είμαι εγώ,είμαι εντάξει

αν έρθει η βροχή αντί για εσένα

το αισθάνομαι, εικόνα σου σπάει μέσα στις σταγόνες της βροχής που πέφτουν στο πάτωμα

(γιατί) η εικόνα σου μέσα στο μαζεμένο νερό της βροχής είναι πάντα η ίδια?

Tην μέρα που κράτησα τις σκέψεις μου και σκότος έπεσε

μου φαίνεται πως είσαι μέσα στις σταγόνες που πέφτουν

θα πέσει άραγε και η αγάπη που είχα για σένα?

κοιτώντας τριγύρω, έρχεται στον λαιμό μου

το χάος κλείνεται στην θλίψη

μόνο μελαγχολικά δάκρυα με τραβούν

αγκάλιασες την καθημερινότητα μου μέσα σε ένα όνειρο

με χαιρετά μόνο το παγιδευμένο στην φωτογραφία χαμόγελο

θτυλίγω την γυάλινη καρδιά μήπως σπάσει

όταν βλέπω εσενα που ταιριάζεις με το φεγγαρόφως αυτού του κόσμου

μέσα στον αέναο πόνο

δεν μπορώ να σε σβήσω με τίποτα, με τίποτα δεν μπορώ να σε αδείασω

Πόσο περισσότερο πρέπει να κλάψω

για να απλωθούν οι αναμνήσεις μας

στο νερο της βροχής?

φυσικά και δεν γίνεται

δεν μπορώ να κλείσω το παράθυρο

μήπως και έρθεις, σε ζωγραφίζω

κλαίω,κλαίω,κλαίω

αν θες εσύ

θα πετώ,θα πετώ,θα πετώ

θα πετώ

Η βροχή μου αναμειγνύεται με τον ήχο της βροχής

η πλάτη σου φεύγει για ένα μακρινό μέρος

είναι ασφυκτικά όπως ένα ατελειωτο τούνελ

αναμεσά μας μια ανοιχτή θάλασσα που δεν μπορούμε να διασχίσουμε

το ότι δεν μπόρεσα να σε αφήσω εύκολα ήταν μια αμαρτία

πίσω απο τα δάκρυα που έκρυψα βαθιά

εσυ και εγω είμαστε ένα νήμα που δεν μπορεί να κοπεί

αλλά συνάμα και ένας τοίχος που δεν μπορούμε να προσπεράσουμε

Περικλείω όλες τις φωνές που χάθηκαν στον κόσμο αυτον

μέσα στο σώμα μου, δεν σε φτάνει το χέρι μου

άνοιξε τις κουρτίνες με τις οποίες είχαμε καλύψει ο ενας τον άλλον

θα προσπεράσω τον τοίχο που εμποδίζει τον δρόμο μου προς σένα

με τον ρυθμό αναμεσά μας

πρέπει να ταιριάζξω, και να ανέβω ψηλά

εγω που κύλησαν απο τον ουρανό πέφτω μαζί με τα δάκρυα

απομακρύνομαι απο τον κόσμο που σταματά την αναπνοή σου, κλάψε

Κλαίω, κλαίω,κλαίω

δεν βλέπω τις αναμνήσεις μας

που απέμειναν μόνες

εσύ που είσαι άραγε?

κλαίω,κλαίω,κλαίω

ελπίζω να έρθεις πίσω σε μένα

δεν μπορώ να αντέξω άλλο

σε βλέπω

κλαίω,κλαίω,κλαίω

θα πετώ ω κλαίω