Στις πέντε κλείνει το μπαρ του «33»
μα ο Μάριο δε σχολάει μέχρι τις έξι,
και, αν πρέπει να κλείσει και το ταμείο, άστο:
σχεδόν πάντοτε τού ξημερώνει η μέρα…
Στο μεταξύ η Μαρία έχει ήδη σηκωθεί,
έχει συγυρίσει,
έχει ψήσει και τον καφέ…
Και τον περιμένει ημίγυμνη.
Ο Μάριο φτάνει κουρασμένος και χαιρετά
ανόρεχτα.
Θέλει κρεβάτι μα από άλλο είδος
και η Μαρία βρέχει τις ορέξεις της στον καφέ,
Τσουρεκάκια του κυρτού σεξ. *
Ύστερα [πηγαίνει] στην δουλειά της σε μεγάλο εμπορικό.
Όταν επιστρέφει, δεν υπάρχει τιποτ΄ άλλο παρά ένας σομιές
σιωπηλός που χρησιμοποιείται εναλλάξ.
(Ρεφρέν)
Σταυρός σουγιάδων για μια γυναίκα,
θανατηφόρες λάμψεις ξεπροβάλλουν με την αυγή,
αίματα που βάφουν μωβ
το χάραμα
Σήμερα όμως, επειδή δεν υπήρχε έφοδος στο «33»,
ο Μάριο γυρίζει στις πέντε παρά δέκα.
Στον άδειο του δρόμο μονάχα διακρίνεται μακριά
ένα ζευγάρι να τρώγεται στα φιλιά,
και ο καημένος Μάριο θέλει να πεθάνει
όταν πλησιάζει και καταλαβαίνει
ότι είναι η Μαρία με συντροφιά.
(Ρεφρέν)
Πάνω στον Μάριο [πέφτουν] τρεις σταυροί:
Στο μέτωπο ο ένας που τον πόνεσε περισσότερο,
στο στήθος ο δεύτερος που τον σκότωσε,
και άλλος ακόμα ψεύδεται στο δελτίο ειδήσεων:
«Δυο ναρκομανείς στο άγχος τους
λήστεψαν και σκότωσαν τον Μαριο Ποστίγο
ενόσω η σύζυγός του γινόταν μάρτυρας
από την εξωπορτα…»
Αντί για «Στάυρός σουγιάδων για μια γυναίκα,
θανατηφόρες λάμψεις ξεπροβάλλουν με την αυγή,
αίματα που βάφουν μωβ το χάραμα…»