[Κουπλέ 1]
Ταραγμένο όνειρο από ψηλό πυρετό
στη σιγαλιά της νύχτας
Ξέρεις, κόλλησα
Κακό, κακό αγόρι
Αστραφτερό παιχνίδι με τίμημα υψηλό
Ξέρεις, το αγόρασα
[Προ-ρεφρέν]
Στο παράθυρο, πεθαίνω αργά,
πάντα να περιμένω μήπως και περιμένεις από κάτω
Οι διάβολοι ρίχνουν τα ζάρια, οι άγγελοι αποστρέφουν ενοχλημένοι το βλέμμα τους
Ό,τι δεν με σκοτώνει, με κάνει να σε θέλω περισσότερο
[Ρεφρέν]
Και είναι κάτι καινούριο
το σχήμα του κορμιού σου, είναι θλίψη
αυτό που αισθάνομαι, και
ω, ω
Είναι ένα άσπλαχνο καλοκαίρι
Κανένα πρόβλημα,
αυτό λέω, χωρίς κανόνες
σε έναν εύθραυστο παράδεισο, μα
Ω, ω
Είναι ένα άσπλαχνο καλοκαίρι αυτό
μαζί σου
[Στροφή 2]
Με το κεφάλι σου σκυμμένο
Στη θαμπή λάμψη του αυτόματου πωλητή
Δεν πεθαίνω
Λέμε πως απλώς θα τα σκατώσουμε σε μια δύσκολη περίοδο
Δεν το προσπαθούμε
[Προ-ρεφρέν 2]
Σβήσε λοιπόν τα μπροστινά φώτα
Το καλοκαίρι είναι ένα μαχαίρι
Πάντα σε περιμένω
Να το βυθίσεις μέχρι το κόκκαλο
Οι διάβολοι ρίχνουν τα ζάρια
Οι άγγελοι αποστρέφουν ενοχλημένοι το βλέμμα τους
Κι αν αιμορραγήσω
Θα είσαι ο τελευταίος που θα το μάθεις
[Ρεφρέν]
Και είναι κάτι καινούριο
το σχήμα του κορμιού σου, είναι θλίψη
αυτό που αισθάνομαι, και
Ω, ω
Είναι ένα άσπλαχνο καλοκαίρι
Κανένα πρόβλημα,
Αυτό λέω, μηδέν κανόνες
σε έναν εύθραυστο παράδεισο, μα
Ω, ω
Είναι ένα άσπλαχνο καλοκαίρι αυτό
μαζί σου
[Γέφυρα]
Είμαι πιωμένη στο πίσω κάθισμα του αυτοκινήτου
Κι έκλαψα σαν μωρό γυρνώντας σπίτι από το μπαρ (ω)
Είπα πως είμαι μια χαρά, αλλά ήταν ψέματα
Δεν θέλω να κρατάω μυστικά μόνο και μόνο για να σε κρατήσω
Και κάθε βράδυ, αυτό το καλοκαίρι, τρυπώνω κρυφά από την πόρτα του κήπου απλώς για να σφραγίσω τη μοίρα μου (ω)
Και ούρλιαξα, όχι πως έχει σημασία,
"Σ'αγαπάω, δεν είναι το χειρότερο πράγμα που άκουσες ποτέ;" Ω!
Είναι τόσο όμορφος όπως ο διάβολος
[Ρεφρέν]
Και είναι κάτι καινούριο το σχήμα του κορμιού σου, είναι θλίψη αυτό που αισθάνομαι, και
Ω, ω
Είναι ένα άσπλαχνο καλοκαίρι
Όλα εντάξει,
Αυτό λέω, δίχως κανόνες σε έναν εύθραυστο παράδεισο, μα
Ω, ω
Είναι ένα άσπλαχνο καλοκαίρι αυτό
μαζί σου
[Κλείσιμο]
Είμαι μεθυσμένη στο πίσω κάθισμα του αυτοκινήτου
Κι έκλαψα σαν μωρό γυρνώντας σπίτι από το μπαρ (ω)
Είπα πως είμαι μια χαρά, αλλά ήταν ψέματα
Δεν θέλω να κρατάω μυστικά μόνο και μόνο για να σε κρατήσω
Και κάθε βράδυ, αυτό το καλοκαίρι, τρυπώνω κρυφά από την πόρτα του κήπου απλώς για να σφραγίσω τη μοίρα μου (ω)
Και ούρλιαξα, όχι πως έχει σημασία,
"Σ'αγαπάω, δεν είναι το χειρότερο πράγμα που άκουσες ποτέ;"