Öfkenin kuvveti, yakıcı, duyarsız gazap
Manifold kendi kendinin sonudur
Evet, terk edilmişlerin efendisine yalvar
Zayıflatılmış akıllar için bir yer muhafaza et
Şimdi çok kullanılmış olan şu
Çılgınlığın eşiği artık yakındır
Hilebaz düşmanlığın saydam örtüsünü saklayarak
Nefretin hiç bitmeyen gücü
Kork, onlar kararmış küreler
Kınanmış varlık, karanlık oluşun manifestosu
Sözle anlatılamayan eylemler için manifesto
Günahkarları ayıplamak için vaazları teşvik et
Gururdan dolayı günahkar, öfkeden dolayı günahkar
Baba, bilgeliğini ödünç ver bana , eskiden kalma bilgeliğini
Şimdi her şey net
Ebedi körlüğün böğrünü del
Sonra böylece unutulmuşların adına belirtilsin
Işığın babası, karanlığın babası
-Olmayan efendine yalvarmayacağım
Daima alev alev
Aşırılıktaki şiddetli kötülük
Şekiller büküldü, durmadan düşen
Hilal gökler, bekleyiş, çağırış
Gözler görmüyor, yıldızlar yeniden düzenler
Runik yazıdan akan kanımızın gözyaşlarını
Vehimler sessiz çöker
Heyecan yerküreyi galeyana getirir
Benim tatlı Norderlandım
Cehalet ve yalanların tarlalarını hasat etmek için
İhmalin yolları alıp götürdü
Bir daha asla bulunmayacak
Izdırap salınımı
Böyle bulanık, hatta uğursuz son duraktır
Nefretin alevleri yakıyor beni
Ateşli ruh - Duy beni, Kör aptal
Unutulmuş alacakaranlığa ihtimam göster
Şimdi her şeyi bilen alacakaranlığa karşı dizlerinin üstüne çök
Kan kırmızısı rüzgarlar, karanlıktaki motifler
Acının ağlaması, gözyaşlarıyla boğuldu
Kuzeydeki kandan gözyaşlarıyla
Gücün runik alfabesi
Bildiğim kasvetli bir çilenin tamamlanması
Ebedi körlüğün böğrünü del
Sonra böylece unutulmuşların adına belirtilsin
Işığın babası karanlığın babası
Olmayan efendine yalvarmayacağım
Daima alev alev
Bilgelik ve yalnızlık için ebedi şehvet
Şafağın söküşü, bedenin sureti içindeki bilgi
Şimdi dolaşıp durduğum dünyaya doğru dizginini çıkarmış
Işık sırların bu mekanını aydınlatır
Hakikatin hasretini çeken dilim zehirlidir
Bağımsız hatta inançsızlığa yönelmiş
Karanlık, senin her gayretini kavrıyorum
Daima alev alev şimdi ve ebediyen