Σε είδα να ατενίζεις το τοπίο
Μια γραμμή από αγαπημένους που καταστρέφουν την ομιλία σου
Κι όταν τραγουδούσες τόσο δυνατά στη σιωπή σου
Έβλεπα τα δάκρυα να κυλάνε πάντα με το λάθος τρόπο
Και ενώ οι εποχές θα περιμένουν την επιστροφή σου
Μόνο ο αέρας θα φέρνει ανακούφιση
Και αν η γη είναι σκοτεινή, κι αν η βροχή σε πνίγει
Πες μου και μπορούμε να τρέμουμε μαζί
Κι αν η μέρα δεν έρχεται στη νύχτα των χαμένων
Πες μου και μπορούμε να φωνάξουμε σιωπηλά
Ήθελα να ηρεμήσω την ανάσα σου που ασφυκτιούσε
Αγώνες εις μάτην, το γέλιο σου που αναστέναζε
Αν κατευθυνθείς σε τρεμάμενα νερά
Θα είμαι ο φάρος που πάντα θα σε καθοδηγεί
Και ενώ οι εποχές θα περιμένουν την επιστροφή σου
Μόνο ο αέρας θα φέρνει ανακούφιση
Και αν η γη είναι σκοτεινή, κι αν η βροχή σε πνίγει
Πες μου και μπορούμε να τρέμουμε μαζί
Κι αν η μέρα δεν έρχεται στη νύχτα των χαμένων
Πες μου και μπορούμε να φωνάξουμε σιωπηλά
Σε είδα να ατενίζεις το τοπίο
Μια γραμμή από αγαπημένους που καταστρέφουν την ομιλία σου
Κι όταν τραγουδούσες τόσο δυνατά στη σιωπή σου
Έβλεπα τα δάκρυα να κυλάνε πάντα με το λάθος τρόπο
Και αν η γη είναι σκοτεινή, κι αν η βροχή σε πνίγει
Πες μου και μπορούμε να τρέμουμε μαζί
Κι αν η μέρα δεν έρχεται στη νύχτα των χαμένων
Πες μου και μπορούμε να φωνάξουμε σιωπηλά