Ένας άντρας αποφασίζει μετά από εβδομήντα χρόνια,
Ότι ο λόγος που πηγαίνει εκεί, είναι να ξεκλειδώσει την πόρτα
Καθώς οι γύρω του κριτικάρουν και κοιμούνται...
Και μέσα από μια μορφή στον τοίχο που σπάει,
Βλέπω εσένα φίλε μου, και αγγίζω το πρόσωπό σου ξανά.
Θαύματα θα συμβούν καθώς τριπάρουμε.
Αλλά δε θα επιβιώσουμε, αν δεν...
Αν δεν τρελαθούμε λιγάκι
Όχι δε θα επιβιώσουμε, αν δεν...
Είμαστε λίγο τρελοί...
Κίτρινοι άνθρωποι περπατούν μέσα στο κεφάλι μου.
Ένας από αυτούς έχει ένα όπλο, για να πυροβολήσει τον άλλο
Και όμως οι δυο τους ήταν φίλοι στο σχολείο
Πάρ'το, πάρ'το, παρ'το όχι όχι!
Αν ήταν όλοι εκεί
όταν πήραμε πρώτη φορά το χάπι,
Τότε ίσως, τότε ίσως, τότε ίσως, τότε ίσως...
Θαύματα να συμβούν καθώς μιλάμε.
Αλλά δε θα επιβιώσουμε, αν δεν...
Αν δεν τρελαθούμε λιγάκι
Όχι δε θα επιβιώσουμε, αν δεν...
Είμαστε λίγο τρελοί...
Όχι όχι, δε θα επιβιώσουμε, αν δεν είμαστε... λίγο...
Σε έναν ουρανό γεμάτο ανθρώπους, μόνοι κάποιοι θέλουν να πετάξουν,
Δεν είναι τρελό αυτό;
Σε έναν κόσμο γεμάτο ανθρώπους, μόνο κάποιοι θέλουν να πετάξουν,
Δεν είναι τρελό αυτό;
Τρελό...
Σε έναν παράδεισο γεμάτο ανθρώπους, υπάρχουν μόνο κάποιοι που θέλουν να πετάξουν,
Δεν είναι τρελό αυτό;
Σε έναν κόσμο γεμάτο ανθρώπους, μόνο κάποιοι θέλουν να πετάξουν,
Δεν είναι τρελό αυτό;
Τρελό, τρελό, τρελό
Ωωω
Αλλά δε θα επιβιώσουμε, αν δεν...
Αν δεν τρελαθούμε λιγάκι
Όχι δε θα επιβιώσουμε, αν δεν...
Είμαστε λίγο τρελοί...
Αλλά δε θα επιβιώσουμε, αν δεν...
Αν δεν τρελαθούμε λιγάκι
Όχι δε θα επιβιώσουμε, αν δεν...
Είμαστε λίγο τρελοί...
Όχι, όχι δε θα επιβιώσουμε, αν δεν,
Είμαστε λίγο...