А ты...
Дзе бу́дзеш тЫ?..
Сэрца не́дзь (чуць) кво́лае…
Заўжды мяне «ты рытмам біў» (ты слу́хала)..,
Не́быць, то́ішся (Без усмешкі, так).
Цяпер «ты дзе́» (дзе Ты)?..
Ты дзе́ будеш вось?..
Ці/Ты можа любоў… знайшоў (знайшло́ («сэрца»)?
Або́ як я, -- шукаеш толькі ты -- прыгоды?
Таму што плакаць -- не́льга больш.
А жыццё на праця́г свой –
зусім і без нас.
Цяпер мы –
далёкія…
Усіх ад гэтых сітуацый, --
а́б'ядно́ўвалі (у́ ўдваі́х страка́ць)!
Ад ўсіх эмоцый-хваляванняў –
нам падзя́лі ўдваіх…
Усіх ад гэтых сітуацый –
іх бы́ць -- не ве́рнуцца больш!
Таму што з часам ўсё змяняецца, знаеш
(Праходзіць час і ўсё змяняецца ўкол)…
І змяня́емся мы,
Змяняемся мы..,
Змяняемся мЫ!
А ТЫ… (?)
Ты, можа, -- знайшоў… любоў?..
Мяккая душа...