Γιατί φοβάσαι τόσο πολύ και σέρνεσαι τριγύρω,
βγάζοντας φωτογραφίες σε όλη την πόλη,
σκοτεινές εικόνες που ζουν στο φως,
ο κόσμος είναι και δική μου παιδική χαρά και θα κάνω ό,τι θέλω.
Γιατί φοβάσαι τόσο πολύ να διαλυθείς,
με εκβιάζεις για να διαλυθώ,
κάτσε στα γόνατα με το σταυρό σου και μη μου λες πως ξέρεις,
ο κόσμος είναι και δική μου παιδική χαρά και αρνούμαι να ακολουθήσω.
Πέταξε μαζί μου πέφτοντας μες στη νύχτα,
πέταξε μαζί μου πέφτοντας χωρίς να μας βλέπει μάτι, βρες με κράτησε με στην αγκαλιά σου,
γιατί φοβάμαι τα ελεγχόμενα πλήθη τους.
ηρέμησε με,
γιατί φοβάμαι τα ελεγχόμενα πλήθη τους.
να τοι έρχονται.
Γιατί είμαστε τόσο ασαφής και σερνόμαστε τριγύρω,
κρύβοντας τους εαυτούς μας από καθρέφτες και οθόνες σε όλη την πόλη,
αντικείμενα μου τη σπάνε με τυφλώνουν παίρνουν τη γαλήνη από μέσα μου,
ο κόσμος είναι και δικό μου βασίλειο και θα νιώσω τι μου αρέσει σε μένα.
Σκοτώνω την καρδιά μου δε μπορώ να το αντιμετωπίσω δε μπορώ να το αντιμετωπίσω άλλο
ο κόσμος είναι και δική μου παιδική χαρά δε μπορώ να νιώσω πλέον.
Πέταξε μαζί μου πέφτοντας μες στη νύχτα, πέταξε μαζί μου πέφτοντας χωρίς να μας βλέπει μάτι,
βρες με κράτησε με
στην αγκαλιά σου,
γιατί φοβάμαι τα ελεγχόμενα πλήθη τους.
ηρέμησε με,
γιατί φοβάμαι τα ελεγχόμενα πλήθη τους.
να τοι έρχονται.
Γιατί είμαστε τόσο ψυχροί και αποξενωμένοι,
εικόνες και χρώματα που αγαπούσα αλλά δε βλέπω πια,
ο κόσμος είναι και δική μου παιδική χαρά δε νιώθω πια,
γιατί είσαι τόσο λατρεμένη,
επειδή φοβάμαι τα ελεγχόμενα τους πλήθη.
να τοι έρχονται.