Μόλις τα πλοία πλεύσουν μακριά,
αφήνοντας αυτή την αποβάθρα...
φέρνουν βάσανα και τιμωρίες
μακριά απ’ τη Mergellina1...
Στην αποβάθρα κλαίνε
Οι μητέρες των μεταναστών,
γιατί πηγαίνει στην Αμερική,
είναι οι πάντες λυπημένοι...
Καλύτερα να ζήσω μια μέρα εδώ, στη Νάπολη,
Παρά μια ολόκληρη πριγκιπική ζωή μακριά...
Ναι, ονομάζεται Νάπολη
Αλλά τώρα πια είναι μακριά...
Κούνια δίχως μητέρα,
Κάντε τους να επιστρέψουν,
Κάντε τους να επιστρέψουν...
Είναι μακριά κι ονειρεύονται,
Πάντα μ’ αυτά τα τραγούδια...
Αλλά ποιοι πολύτιμοι λίθοι μπορούν να βρουν
Ομορφότερους απ’ τα τραγούδια;
Η Αμερική δεν είναι το παν,
Αναστενάζει βαριά τη καρδιά
εκείνων που, σκέφτονται τη Πατρίδα2,
Αντίθετα, πεθαίνει μακριά...
Καλύτερα να ζήσω μια μέρα εδώ, στη Νάπολη,
Παρά μια ολόκληρη πριγκιπική ζωή μακριά...
Ναι, ονομάζεται Νάπολη
Αλλά τώρα πια είναι μακριά...
Κούνια δίχως μητέρα,
Κάντε τους να επιστρέψουν,
Κάντε τους να επιστρέψουν!
Ναι, ονομάζεται Νάπολη
Αλλά τώρα πια είναι μακριά...
Κούνια δίχως μητέρα,
Κάντε τους να επιστρέψουν,
Κάντε τους να επιστρέψουν...
1. Βλέπε Mergellina2. εννοεί τα πάτρια εδάφη