Connectats [Polish translation]

Wschodzi słońce, gdy pada deszcz.

Patrzymy na siebie i czas staje w miejscu,

zbuntowany, a ty otwierasz dla mnie bramy nieba.

Tańczyliśmy w nieskończoność,

dobrze się bawiliśmy, a noc była za krótka.

Jesteś miodem, który się rozgrzewa i topi lód.

Lubię, gdy rankiem, gdy jeszcze

nie zdążyliśmy pospać,

po troszku jemy siebie nawzajem na śniadanie

w twoim łóżku.

Księżyc się czerwieni,

gdy odkrywa twą sztukę.

Nakręcamy się tak bardzo,

że pobudzilibyśmy Marsa do życia.

Gdy nas dwoje staje się jednością,

odkrywamy głębię świata

i obdarzamy światłem tysiąc miast.

Urodziliśmy się po to, by się połączyć.

Gdy wychodzimy, zaczyna się szaleństwo.

Odnajdujemy siebie, gdy instynkt nas zatraca.

Jesteśmy jak dwa koty, które uciekają,

skacząc po dachach.

Nie ma portu, do którego moglibyśmy przybić;

statek płynie w nieznane.

Stajemy się rozbitkami, dając się nieść wiatrowi.

Gdy zdejmujemy ubranie,

wtedy mamy supermoc

i przez chwilę jesteśmy królami

wszechświata.

Księżyc się czerwieni,

gdy odkrywa twą sztukę.

Nakręcamy się tak bardzo,

że pobudzilibyśmy Marsa do życia.

Gdy nas dwoje staje się jednością,

odkrywamy głębię świata

i obdarzamy światłem tysiąc miast.

Urodziliśmy się po to, by się połączyć.