Σαν τα πουλιά στον άνεμο
Τα χέρια της μητέρας μου
είναι σαν πουλιά στον άνεμο
ιστορίες μαγειρικής
μεταξύ των πληγωμένων φτερών της,
της πείνας
Τα χέρια της μητέρας μου
ξέρουν τι συμβαίνει
τα πρωινά
όταν ζυμώνει τη ζωή
φούρνοι από πηλό
ψωμί της ελπίδας
Τα χέρια της μητέρας μου
έρχονται νωρίς στο δικαστήριο
όλα γίνονται γιορτή
όταν πετάνε
με άλλα πουλιά
με τα πουλιά
που αγαπούν τη ζωή
και το χτίζουν με δουλειά
τα ξύλα καίνε ,αλεύρι και χώμα
η καθημερινή ζωή
γίνεται μαγική
Τα χέρια της μητέρας μου
μου εκπροσωπούν έναν ανοιχτό ουρανό
και λαχταρώ την ανάμνηση
και ζεστά ρούχα τους χειμώνες
Τα χέρια της μητέρας μου
είναι ευγενείς ,ειλικρινά,τα καθαρότερα όλων\
πως θα ήταν τα χέρια
αυτουνού που τα κουνάει
χάρη του μίσους;