Comme la lune [1966] [Dutch translation]

Op een dag liet ik mijn karabijn

Aan een onbekende zien

Hij zei tegen me dat-ie mooi was

Vooral omdat mijn naam erop gegraveerd stond

Op het moment dat hij hem teruggaf

En de loop op me richtte

Zei hij tegen me: “Handen omhoog!”

Daarna groette hij me en liep weg

En ik was hartstikke stom

Niet trots op mezelf

Maar zonder rancune

Het leven is nou eenmaal zo

Tja, zo is het nou eenmaal

De volgende dag las ik in de krant

Dat ik gezocht werd

Er stond onder mijn foto

Dat de bank was beroofd

En dat ik mijn karabijn

Op de balie had laten liggen

Ik had het even moeilijk

Toen ik mijn krantje las

En ik was hartstikke stom

Niet trots op mezelf

Maar zonder rancune

Het leven is nou eenmaal zo

Tja, zo is het nou eenmaal

Een paar dagen later

Kwam hij me in de gevangenis opzoeken

Hij was samen met mijn vrouw

Van wie ik dacht dat ze thuis was

Hij zag er bedroefd uit

En hij zei tegen me met de ogen van een engeltje

We zijn bij je op bezoek gekomen

Om je wat sinaasappels te brengen

En ik was hartstikke stom

Niet trots op mezelf

Maar zonder rancune

Het leven is nou eenmaal zo

Tja, zo is het nou eenmaal

Gelukkig had ik in de gevangenis

Al gauw een paar schoenen kunnen maken

Met hakken aan de achterkant

En hakken aan de voorkant

Zo goed geslaagd dat mijn cipiers

Niet wisten welke kant ik opging

Toen ze me langs zagen lopen

Ze konden ze me niet pakken

Ze waren hartstikke stom

Niet erg snugger

Maar zonder rancune

Het leven is nou eenmaal zo

Tja, zo is het nou eenmaal