We waren als broers, niet met bloed maar geen oorlog
tussen ons, altijd trots alleen op aarde te zijn
Kan jij rillen voor iemand anders dan jezelf
En je adem intrekken opdat hij zou ademen in jouw plaats
Voor ons, we praatten over niets, voor altijd, zonder de schaduw van een twijfel
Hoe voor te stellen dat men ons kon scheiden?
{Refrein:}
Maar zij heeft, met haar handen, het dierbaarste genomen
Van wat er tussen ons was, de oorlog zaaiend
Ze regeert, de oorlog zaaiend
Ze regeert in de schaduw van de zon
Ze regeert, de oorlog zaaiend
Ze regeert
Deel uitmaken van optocht zoals velen voor ons
Ik zou willen dat we afkappen en da we verder onszelf terugvinden
Het vergif in onze aderen zal eindigen met ons te doden
Het vergif van zij die ons de belofte daar te zijn heeft gegeven
Het vermogen lief te hebben met niets, voor altijd, in de schaduw van een twijfel. Hoe voor te stellen dat men ons zou willen scheiden?
{Refrein:}
Des te meer je haar liefhebt, des te meer ik bloed
{x6}
Ik blijf op aarde, in de schaduw van de zon
Kom me van mijn slaap bevrijden, ik ben van jou, danku
Ze regeert, de oorlog zaaiend
Ze regeert in de schaduw van de zon
Ze regeert, de oorlog zaaiend
Ze regeert in de schaduw van de zon, in de schaduw van de zon
Als een broer
We waren als broers