Ўчора я – пазнала мiг…
Пачынаю сёння без цябе я жыць.
А ты... ветер сутны,
Амаль (Быццам) мне, калі празрыстай я была бы...
Уцячы бы прэч хацела,
Схавацца ад ўсяго жадала.
Але -- застаюся я тут,
Не размаўляю...
Не магу я пакiнуць цябе;
Выдаліць спрэс мнеТые старонкі ўсе,
Дзе вобраз твой iснуе...
І жыць далей...
Як, калі б ніколі не было кахання (той любвi).
Зараз, я перажыву...
Не ведаю яшчэ як, а смогу.
Iчасам можа час дапамагчы мне --
Адчуваць сябе не дрэнна…
І каб здолець мне забыцца,
Але цяпер рана гэта (вельмi).
Але -- застаюся я тут,
Не размаўляю (размаўляўшы)...
Не магу я пакiнуць цябе
Без руху я тут застаюс,
Цiха сумую...
Не магу адарвацца ад цябе),
Выдаліць спрэс мне
Тые старонкі ўсе,
Дзе вобраз твой iснуе...
І жыць далей...
Як, калі б ніколі не было кахання той любвi.
Нібы не было зусiм кахання...
Нібы не было любвi ніколі...
Уцячы бы прэч хацела, схавалася бы я.
Але застаюся яшчэ, не размаўляўшы…
Не скажу я: «Не, не пакiнь жа!»
«Не пакідай мяне -- паміж старонкамі!»
…І жыць, i жыць, i жыць, потым жыць!
Як, калі б ніколі не было той любвi…
…Нібы не было зусiм кахання...