Beni bileceksin
blucin bedenimden
ve ben düşünmeden
peşinden geleceğim.
Geri döneceğim sana,
söylemek için ne çok sevgi olduğunu;
geri döneceğim, çünkü
bunu hiç söylemedim sana.
Hiç…
Aç kollarını, kendini ver,
geri dönüyor kokun, beni
yanında görme arzun,
sormadan sana: elinden gelir mi
dünmüş gibi beni sevmek?..
Dün…
Paylaşmak yeter
ve yakınlaşmak biraz –
bu kez kaybetmem seni
gizlemeden kendimi,
söylenmemiş evetler ile “yo, bilmiyordum bunu”lar
ve “niçin?”ler arasına.
Vazgeçmeyeceğim
kalp atışlarının sesinden,
sevgi oluşundan.
Aç kollarını, kendini ver,
geri dönüyor kokun, beni
yanında görme arzun,
sormadan sana: Elinden gelir mi
dünmüş gibi beni sevmek?..
Dün…
Kollarını aç, ver bana
olanca arzunu;
Geri döneceğim sana,
söylemek için ne çok sevgi olduğunu;
hâlâ sevgi olduğunu…
Aç kollarını, kendini ver,
geri dönüyor kokun, beni
yanında görme arzun,
sormadan sana: Elinden gelir mi
dünmüş gibi beni sevmek?..
Dün…
Beni bileceksin
blucin bedenimden –
umarım
öyle olur.