สีสันแห่งสายลม [Colors of the wind] [Sĕe-săn hàeng săai lom] [Transliteration]

จิตใจคงจะคิดข้าเป็นคนป่า

คงผ่านมามากมายและหลายถิ่น

ทุกแดนดินใหญ่ไพศาล

แต่แล้วไม่วายแปลกใจ

เพราะข้านี้เป็นคนป่าไง

มีอีกเท่าไหร่ท่านนั้นไม่รู้มากมาย

รู้ไม่จริง

จับจองทุกหนไม่ว่าแห่งใด ท่านย่างเหยียบ

แผ่นดินนี้นั้นมันง่ายดายจะไขว่คว้า

แต่หินทุกทุกกอง และพฤกษา กับผองสัตว์

มีทั้งนาม และมีชีวิต แทบทุกสิ่ง

หากเป็นมนุษย์ที่สมดัง เหมือนท่านตั้งจิต

มีความคิดในแนวเดียวกันที่รู้

วันไหนท่านพร้อมจะเดินตามในรอยเท้าใหม่

จะพบพานกับสิ่งงดงามไม่อาจเคยเจอ

จากเสียงร้องระงมดังก้องถึงจันทร์ที่ส่องบนโน้น

จนแม้เสือน้อยทำไมจึงได้ฉีกยิ้ม

แต่ท่านร้องพร้อมเสียงกังวานจากหุบเขายิ่งใหญ่

และแต่งเติมสีสันในสายลมได้หมดไหม

โปรดแต่งเติมสีสันอันงดงามแห่งสายลม

ปล่อยใจหลงใหลไปตามความงามทิวสนเถิด

กับชิมลิ้มรสพันธุ์เบอร์รี่หวานฉ่ำนี้

ความสมบูรณ์เราจะพบมัน ณ ทุกหนแห่ง

และครั้งนึงไม่เคยมองเห็นว่าสำคัญ

เปรียบพายุฝนและสายชลเป็นดุจญาติสนิท

หมู่มวลมิตรนั้นคือวิหคและสัตว์น้ำ

ความสัมพันธ์อันประทับจิต สร้างสิ่งแสนสุข

จะหมุนเวียนผ่านจะหมุนไปไกลสุดปลายทาง

หากแม้นโค่นต้นไม้ลงก่อน อาจจะไม่รู้เลยว่ามันสูงเพียงใด

และคงไร้เสียงครวญครางถึงจันทร์ที่สาดส่องบนโน้น

ถึงสีผิวของคนเราจะเป็นอย่างไร

โปรดจงร้องพร้อมเสียงกังวานจากหุบเขายิ่งใหญ่

และแต่งเติมสีสันในสายลมให้สดใส

สุดดินแดนแม้แสนจะไกล

อาจได้ครองไว้หมดเพียงแม้

จิตใจนั้น งดงามดั่งสายลมเพียงอย่างเดียว