Νομίζεις πως σου ανήκει όποια γη πατάς
Η Γη είναι ένα νεκρό πράγμα που μπορείς να το διεκδικήσεις
Όμως εγώ ξέρω πως κάθε πέτρα και δέντρο και πλάσμα
Έχει ζωή, έχει πνεύμα, έχει ένα όνομα
Πιστεύεις πως οι μόνοι άνθρωποι που είναι άνθρωποι
Είναι οι εκείνοι που μοιάζουν και σκέφτονται όπως εσύ
Αν όμως ακολουθήσεις τα ίχνη ενός ξένου
Θα μάθεις πράγματα που ποτέ δεν ήξερες , που ποτέ δεν ήξερες
Έχεις ακούσει ποτέ τον λύκο να κλαίει με το μπλε φεγγάρι
'Η ρώτησες τον αγριόγατο που γρυλίζει γιατί γρίλυζε;
Μπορείς να τραγουδήσεις με όλες τις φωνές των βουνών;
Μπορείς να ζωγραφίσεις με όλα τα χρώματα του ανέμου;
Μπορείς να ζωγραφίσεις με όλα τα χρώματα του ανέμου;
Έλα να τρέξεις στα κρυμμένα μονοπάτια των πεύκων του δάσους
Έλα να γευτείς τα γλυκά από τον ήλιο μούρα της Γης
Έλα να κυλιστείς σε όλα τα πλούτη γύρω σου
Και για μία φορά, μην αναρωτηθείς πόσο αξίζουν
Η καταιγίδα και το ποτάμι είναι αδέλφια μου
Ο ερωδιός και η ενυδρίδα είναι φίλοι μου
Και είμαστε όλοι συνδεδεμένοι ο ένας με τον άλλον
Σε έναν κύκλο, σε έναν κρίκο που δεν τελειώνει ποτέ
Έχεις ακούσει ποτέ τον λύκο να κλαίει με το μπλε φεγγάρι
Ή άφησες τον αετό να σου πει που ήταν;
Μπορείς να τραγουδήσεις με όλες τις φωνές των βουνών;
Μπορείς να ζωγραφίσεις με όλα τα χρώματα του ανέμου;
Μπορείς να ζωγραφίσεις με όλα τα χρώματα του ανέμου;
Πόσο ψηλά μεγαλώνει ο πλάτανος;
Αν τον κόψεις, τότε δεν θα μάθεις ποτέ
Και δεν θα ακούσεις ποτέ τον λύκο να κλαίει με το μπλε φεγγάρι
Είτε είμαστε λευκοί ή ερυθρόδερμοι
Πρέπει να τραγουδήσουμε με όλες τις φωνές των βουνών
Πρέπει να ζωγραφίσουμε με όλα τα χρώματα του ανέμου
Μπορεί να σου ανήκει η Γη και παρόλα αυτά
Το μόνο που σου ανήκει να είναι Γη μέχρι
Να μπορείς να ζωγραφίσεις με όλα τα χρώματα του ανέμου