Angst is donker maar mijn liefde is een lantaarn,
Het straalt zoals munten in een fontein.
Hoop is net zoals een boom op een berg,
waar gras niet kan groeien.
Er is een verdrietige zee maar mijn liefde is een eiland,
Wild en vrij net zoals de bergen.
Het is een wind dat mij op land brengt,
waar bloemen kunnen groeien.
Liefde is een pasgeboren baby...
En liefde is de laatste eenhoorn...
En liefde is het enige lied dat ik zing.
Dus, haat is vergif, liefde is het medicijn.
Zingend, zoals de mooiste melodieën.
Hoop is een geest in je diepste gedachte,
sterker dan tien man zoals ik, angst is hun tegenstander.
In het donker en het is eng als een haai,
in de koudste zee, het diepste gedeelte.
Hoop klopt in het oudste hart,
hand in hand, liefde is de ster.
Liefde is een kampvuur,
Geboren in de koudste nachten,
en liefde is het enige lied dat ik zing.
En liefde is het woord van de waarheid,
En liefde is de laatste winter vogel,
En liefde is het enige lied dat ik zing.
Oh, dat ik zing
Totdat ik niet meer kan zingen
oh, dat ik zing
Totdat ik geen woord meer door mijn keel krijg