ไม่มีอะไรหรอกที่ไม่เพียงพอ
ฉันมีเธอ แค่นั้นก็พอแล้ว
ช่อดอกไม้และความฝัน ซ่อนอยู่ในเมฆหมอก
ฉันที่นั่งอยู่บนม้านั่ง คือปีศาจไร้หน้า
วันนี้ยังคงยิ้มได้อย่างสบายใจ แต่สีสันของฉันคืออะไร?
ท้องฟ้าสีแดง แมวในฤดูผสมพันธุ์กำลังตามหารัก
โคลเวอร์ โคลเวอร์
เธอน่ะ คือดวงตะวันของฉัน ไม่ว่าจะอยู่ในที่มืดมิดสักเพียงใด ก็ยังมองเห็นแสงสว่าง
ดังนั้น ช่วยจับมือฉันแล้วอย่าปล่อยเลยได้ไหม
สักวันบทเพลงนี้จะลอยไปตามสายลม จนกว่าจะแปรเปลี่ยนเป็นความรักของใครสักคน
จะความรัก จะเสื้อผ้าแบบตะวันตก ก็ไม่ต้องการหรอก
วันนี้ขอแค่อยู่เคียงข้างกัน เท่านั้นก็พอ
เหล่าความทรงจำที่ไม่อาจแบกรักไว้ ก่อกวนเธออยู่สินะ
แผ่นหลังเปรอะน้ำตาของเธอผู้พเนจร ถูกอาบไล้ด้วยแสงจันทร์
หลงทาง หลงทาง
เธอน่ะ ถึงจะเริ่มมองไม่เห็นอะไร และร้องไห้อยู่เพียงลำพังที่ไหนสักแห่ง ก็จะยังทอประกาย
ช่วยมองตาฉันเรื่อยไป ไม่มองไปทางอื่นได้ไหม
ช่วยรอคอยรุ่งอรุณแบบนี้ พยักหน้าและยิ้มให้ฉันทีเถอะ
โคลเวอร์ โคลเวอร์
เธอน่ะ คือดวงตะวันของฉัน ไม่ว่าจะอยู่ในที่มืดมิดสักเพียงใด ก็ยังมองเห็นแสงสว่าง
ดังนั้น ช่วยจับมือฉันแล้วอย่าปล่อยเลยได้ไหม
สักวันบทเพลงนี้จะลอยไปตามสายลม จนกว่าจะแปรเปลี่ยนเป็นความรักของใครสักคน
ไม่มีอะไรหรอกที่ไม่เพียงพอ
ฉันมีเธอ แค่นั้นก็พอแล้ว