Χαμένος σ' αυτή την τρομακτική πόλη
Τα φανάρια πάλλονται και οι (τηλεφωνικές) γραμμές είναι νεκρές
Αυτό το πάτωμα τρίζει απ' το κρύο
(Εκείνη) πήρε την καρδιά μου, νομίζω πως πήρε την ψυχή μου
Τρέχω μαζί με το φεγγάρι
Μακριά απ' το μακελειό του φλογερού ήλιου
Οδηγημένος από το πνίξιμο της φλέβας
Χωρίς έλεος, το κάνω ξανά
Άνοιξε το μάτι σου
Συνεχίζεις να κλαίς μωρό μου
Θα ματώσω, εσύ θα στεγνώσεις (τα δάκρυα)
Οι ουρανοί μου ανοιγοκλείνουν τα μάτια
Βλέπω μια καταιγίδα να "φουσκώνει" απ' τη θάλασσα
Και έρχεται πιο κοντά
Και έρχεται πιο κοντά
Εσύ, ο χορός σου με ταρακούνησε
Αφήνοντάς με κρυμμένο στον έρωτα και μόνο
Με σκέφτεσαι;
Πού βρίσκομαι τώρα; Μωρό μου, πού κοιμάμαι;
Νιώθω τόσο καλά αλλά γέρασα
2000 χρόνια κυνηγητού τώρα ξεπληρώνονται
Και έρχεται πιο κοντά