Vastgeroest in een spookachtige stad
De stoplichten bewegen wat en geen lijn staat open
Koud voelt deze grond aan, knetterend
Ze nam m'n hart mee en geloof ook m'n ziel
Met de maan boven me zal ik gaan
Verweg dit bloedbad van een zon licht ontvlambaar
Gedreven door een zuurstofloze bloedader
Toon geen genade en doe het nog een keer
Open het oog
Lief, je blijft wenen
Mijn bloed droogt je
De hemel geeft een knipoog
Zie de storm bruisend vanuit zee
Steeds dichterbij
Het komt steeds dichterbij
Jij, schudde en bracht beweging in de koers
We strandde en de kust, was hopeloos
En denk je nog eens
Waar we nu zijn aangemeerd. De pet neergegooid
Het geluk geteld maar jaren weggegooid
2000 mythologie gevolgd heeft zo ze prijs
En komt steeds dichterbij