Ik was een eigenzinnig kind
Met het leed van de hele wereld
Dat ik diep van binnen met me meedroeg
Het leven was een grillige weg
En ik leerde veel dingen
Die kinderen/kleintjes niet zouden moeten weten
Terwijl ik mijn ogen sluit
Mijn voeten stevig op de grond
(Ik) hef mijn hoofd op naar de lucht
En hoewel de tijd verstrijkt
Voel ik me nog steeds als een kind
Terwijl ik naar de maan kijk
Misschien ben ik iets te snel groot geworden
Grappig hoe iemand kan leren
Ongevoelig te worden voor de gekte
En haar te verdringen
Het ergste heb ik niet uitgesproken
Liet het allemaal oplossen
En ik probeer (het) te vergeten
Terwijl ik mijn ogen sluit
Mijn voeten stevig op de grond
(Ik) hef mijn hoofd op naar de lucht
En hoewel de tijd verstrijkt
Voel ik me nog steeds als een kind
Terwijl ik naar de maan kijk
Misschien ben ik iets te snel groot geworden
De rand naderend
Onbewust (van het gevaar)
Viel ik er bijna over
Een deel van me
Zal nooit in staat zijn
Zich standvastig te voelen
Dat vrouw-kind dat in mij aan het vallen was
Stond op het punt te vervagen
Gelukkig
Werd ik op tijd wakker
Beschermengel
Ik vaar weg op een oceaan
Met jou aan mijn zijde
Oranje wolken drijven voorbij
Zij branden zich in jouw beeld
En je bent nog in leven
Terwijl ik mijn ogen sluit
Mijn voeten stevig op de grond
(Ik) hef mijn hoofd op naar de lucht
En hoewel de tijd verstrijkt
Voel ik me nog steeds als een kind
Terwijl ik naar de maan kijk
Misschien ben ik iets te snel groot geworden