Πέντε μέρες που σε έχω χάσει,
πόση παγωνιά μέσα σε αυτή την ζωή,
αλλά εσύ
δεν με αναζητάς πλέον.
Πολλοί οι άνθρωποι που με ρωτούν,
"σκάβουν" μέσα στην πληγή μου
και μέσα μου
εσύ δεν "γιατρεύεσαι" ποτέ.
Κάνω κακό ακόμα και σε έναν φίλο
που κάθε βράδυ είναι εδώ
και στον οποίο έχω ορκιστεί πως θα τον ακούσω,
αλλά προδίδω κι αυτόν κι εμένα,
γιατί όταν είσαι πληγωμένος δεν ξέρεις ποτέ,
ω ποτέ
αν είναι καλύτερο να σωθείς
ή να βυθιστείς
για πάντα.
Αγάπη μου πως θα αποδεχθώ να (συνεχίσω να) ζω,
κι εγώ, που σε αγαπώ πραγματικά, σε εκλιπαρώ
βοήθησέ με να σε καταστρέψω.
Πέντε μέρες που σε έχω χάσει,
χιλιάδες δάκρυα έχουν τρέξει
κι εγώ
"κολλημένος" με σένα.
Όλα και ακόμα περισσότερα απ' αυτά
για να βρω διαφυγή,
έχω προσπαθήσει να σε μισήσω,
να σε προδώσω, να κάνω κακό στον εαυτό μου,
γιατί όταν πνίγεσαι δεν ξέρεις ποτέ,
ω ποτέ
αν είναι καλύτερο να είσαι δυνατός
ή να αφεθείς να βυθίζεσαι όλο και πιο βαθιά
μέσα στην θάλασσα.
Αγάπη μου πως θα αποδεχθώ να (συνεχίσω να) ζω,
κι εγώ, που σε αγαπώ πραγματικά, σε εκλιπαρώ
βοήθησέ με να σε καταστρέψω.
Αν μια μέρα επιστρέψω μέσα στις σκέψεις σου,
πες μου ποιος θα σε συγχωρέσει
που ξέχασες το παρελθόν,
όταν ήταν αρκετό να αγκαλιαστούμε λίγο παραπάνω,
να μιλήσουμε λίγο παραπάνω
...................................................
κι εγώ, που σε αγαπώ πραγματικά, σε εκλιπαρώ
βοήθησέ με να σε καταστρέψω