Каб была б на мо́сце --
Я б адразу скі́нулась…
Ды калі́ йго ў поўнач(-ы)
Ўбачыла са спі́ны зноў.
На працягу дня спіць --
Верны ён мне,
Ноч блукае нешта!
Проста такі́, -- не прыведзь…
Днём ён добры, ноччу ж – не-не!
Цыганы, весяле́й!
Грошы ўсе вазьміце ўноч свае!
Хай ён мне – вінава́т, --
Калі́ я су́мная!
Цыганы, весялей!
Скуру йго са спі́ны здзе́рніце́!
Каб заплаціць прасіў свой доўг, --
Нібы сябр я йго.
І яму не дам я
Больш ніколь надзе́й!
Калі мужны днём ён,
Ноччу -- дзе-нідзе́.
***
Апынусь на мо́сце --
За́раз тут і скі́нуся…
Ды/Бо калі́ йго з сэрца
Прэч зусім пакі́нула.
Дзень цалю́ткі ён сніць,
Вераю (Верны каб) мне,
Ноч бадзя́е ён дзесь,
Проста такі́.., не прыведзь…
Днём ён добры, ноччу ж – і не́!
Цыганы, весяле́й!
Грошы ўсе вазьміце ўноч свае!
Ві́нен, хай, гадзяня́ --
Калі я су́мная!
Цыганы, весялей!
Скуру йго са спі́ны здзе́рніце́!
Каб дарава́ць прасіў свой доўг, --
Нібы сябр я йго.
---
Цыганы, весяле́й!
Грошы ўсе вазьміце ўноч свае!
Ві́нен, хай, гадзяня́
(Хай ён мне вінава́т) --
Калі я ту́жная!
Цыганы, весялей!
Скуру йго са спі́ны здзе́рніце́!
Каб заплаціць прасіў свой доўг, --
Нібы сябр я йго.
І яму не дам я
«Лекаў» ні заўжды́!
Калі мужны дзённа,
Ноччу – бы й -- ні быць.