Ciernisty Deszczyk lyrics

Dorożki mokrej w deszczu wrak

Spoczął na dnie wielkiej kałuży

Wydęty ciszą żagla garb

Wspomina chwile wielkiej burzy

Wiatr zawiał a woźnica zbladł

Zawarczał grom i światła zmrużył

A pod podkowy szczęścia spadł

Ciernisty deszczyk wiotkiej róży

Koń zwiesił smutnie mokry kark

Uszami strzyże dymu mgiełkę

Czeka aż ktoś tu nura da

Pod czarną muszlę, po perełkę

Łezkę co toczy się powoli

Po brudnej szybce mdłej latarni

Zetrze ją i obudzi płomyk

Złocistą, złocistą rybkę, mgieł akwarium

Przez wszystkie cztery pory roku

Tkwią w wodzie cztery ciężkie koła

Ciernisty deszczyk na nie pada

To katarynka niewesoła

Dorożki mokrej w deszczu wrak

Spoczął na dnie wielkiej kałuży

Wydęty ciszą żagla garb

Śni o nieściętej jeszcze róży