Door gebrek aan liefde raakte de planeet helemaal leeg
Mijn raket vertrekt stilletjes, doei-doei
Vaarwel alle beesten, zombies en monsters
Vraag niet om een ticket, ik vlieg alleen
Het is mijn keuze, mijn stap, mijn route
Ik zal in mijn eentje door het heelal zwerven,
Door een luik is de noordpool zichtbaar
Mijn hele leven bestaat uit geloof en praktijk
Ik ben geen Einstein, geen da Vinci en geen Tesla
Ik ken mijn pad, mijn plek en mijn fauteuil
En om eerlijk te zijn, mijn ziel huilt
Door het verlies van het verstand
[Refrein]
Verlaten, verbrand, de velden worden onverschillig gemaaid
Te midden van duisternis en honger, sterven mensen omwille van het zwarte goud
Verlaten, verbrand, de velden worden onverschillig gemaaid
Te midden van duisternis en honger, sterven mensen omwille van het zwarte goud
Omwille van het zwarte goud slaat men graag op de aarde in met een sikkel en een hamer
We worden wakker met de zon, en gaan weer aan de bak
De planeet houdt van ons, de planeet voedt ons
En ik zal de stralen veranderen naar sleutels
In mijn donkere tsaardom* zullen zij mijn speren en zwaarden zijn.
En ik zal alle gedichten van de wereld door mijn handen laten gaan.
Je hebt ze toch allemaal al gehoord, maar je hebt er niets van begrepen
De dingen die je op je Iphone hebt staan:
Filters en likes, je verdrinkt erdoor in ijdelheid
De tsaar van in de twintig zit zuchtend op zijn troon,
Hij verspreidt het aan de andere gasten in de buurt
Dit is die hele mentaliteit, maar ik ben neutraal
Tv, wodka, spek, liedjes, een fiets.
We kappen de bossen om, we trekken de longen onder de huid vandaan
Het liedje zal eindigen maar de aarde zal alles moeten blijven verdagen.
[Refrein]
Verlaten, verbrand, de velden worden onverschillig gemaaid
Te midden van duisternis en honger, sterven mensen omwille van het zwarte goud
Verlaten, verbrand, de velden worden onverschillig gemaaid
Te midden van duisternis en honger, sterven mensen omwille van het zwarte goud
*koninkrijk