Και πετάμε μαζί με τα πουλιά
για να δούμε αυτη τη ζωή απο το τέλος
όλα φεύγουν, αλλά το φως του προσώπο σου
πάντα είναι μαζί μου
Στο πουθενά οι βρεγμένες μέρες
στο πουθενά οι παγωμένοι άνθρωποι
θα κουβαλήσουν το σταυρό τους μακρια
ήδη δεν θυμάμαι την αρχή
μόνο σε αυτό το χώρο για μας τους δυο
δεν υπάρχει θέση πια
Και πετάμε μαζί με τα πουλιά
για να δούμε αυτη τη ζωή απο το τέλος
όλα φεύγουν, αλλά το φως του προσώπο σου
πάντα είναι μαζί μου
και κάτω απο τις κρύες στέγες
πέφτουμε όπως το νερό απο τον ουρανό
δεν με πιστεύεις αλλά πάντα
σε νιώθω με τη ψυχή μου
Στο πουθενά όλα τα πουλιά και τραγούδια
η πόλη όπου ήμασταν μαζί
δεν βρίσκω τον δρόμο προς αυτή
αν είμαι δικός σου ή όχι δεν ξέρω
αλλά κάποτε εσυ για όλα
για όλα θα με συγχωρέσεις
Και πετάμε μαζί με τα πουλιά
για να δούμε αυτη τη ζωή απο το τέλος
όλα φεύγουν, αλλά το φως του προσώπο σου
πάντα είναι μαζί μου
και κάτω απο τις κρύες στέγες
πέφτουμε όπως το νερό απο τον ουρανό
δεν με πιστεύεις αλλά πάντα
σε νιώθω με τη ψυχή μου
και κάτω απο τις κρύες στέγες
πέφτουμε όπως το νερό απο τον ουρανό
δεν με πιστεύεις αλλά πάντα
σε νιώθω