Nam rzeczy zwyczajne
Nie mogą -wypełnić tęsknoty.
Ranią wspomnienia
Choć czasem - budzą i śmiech.
Są ludzie, co tworzą historię
Historię nam życia.
Są tacy, że imion nie wspomnisz ich już dziś.
Uczucia dają nam życie
Tęsknoty z nim łyk
Uczuć tych, które tworzymy, i tracimy znów.
Są dni, że na duszy jest znamię
- I w życiu u ludzi.
I dzień, co zapomnieć nie daje Ciebie już mi.
Ref. //: Deszcz zmoczył twarz moją, zmrożoną, zmęczoną i smutną.
Wędruję przez miejskie ulice zupełnie bez celu.
„Aj... Aj... – jak mała dziewczynka tu płaczę”
I krzyczę ku miastu
Że ogień miłości na deszczu już zginął i zgasł.
Deszcz słyszał to wszystko
I trzymał sekrety na mieście.
Uderzał o szyby w mym oknie
Tęsknotę mi niósł://
Coda: Uderzał o szyby w mym oknie – tęsknotę mi niósł.