Χτύπα [Chtýpa] [Bulgarian translation]

Κάθε δάκρυ και μια θάλασσα μπροστά μας

κι από πάνω μοναχά ο ουρανός.

Μια αγάπη που είχε μπει στα κόκκαλά μας,

πέφτει τώρα όπως ο χαρταετός.

Χωρισμένο το δωμάτιο στη μέση,

σε μια ατμόσφαιρα που είναι εχθρική.

Το ταβάνι πάει καιρός, που έχει πέσει

και η πόρτα είναι μονίμως ανοιχτή.

Χτύπα κατάστηθα, μην αστοχήσεις

μόνο τον πόνο μπορείς να χαρίσεις,

χτύπα ...

Χτύπα, το σώμα μου όρθιο μένει,

μα η καρδιά μου είναι γονατισμένη,

χτύπα ...

Κάθε νύχτα το μαρτύριο αρχίζει

και δε λέει να τελειώσει, ως το πρωί.

Μπρος στο ψέμα η αλήθεια κοκκινίζει,

σαν δραπέτης τρέχει τώρα να κρυφτεί.

Η αγάπη μας κοιτάζει απ΄τον καθρέφτη

μια τον έναν μια τον άλλον σιωπηλά

και η αυλαία του έρωτά μας τώρα πέφτει,

γιατί παίζαμε κι οι δυο μας χαμηλά.

Χτύπα κατάστηθα, μην αστοχήσεις ...