Boeken lees ik van achter naar voren
En ik houd mijn kin voor niets omhoog
De wind doet mijn oog tranen
Ik ben mij bewust van de momenten dat ik afdwaal
Ik ben totaal van streek
De hemel stroomt over mijn handen
Ik ben totaal van streek
De hemel stroomt over…
Het is complete onzin
De hemel stroomt over mijn handen
Het is complete onzin
En keert van onder mijn voeten vandaan weer terug
Ze lachen rood en praten grijs tegen mij
Ik doe net alsof ik alles heb begrepen
Buiten staat iemand te huilen
Goudpoeder bedekt mijn gezicht
Ik ben totaal van streek
De hemel stroomt over mijn handen
Ik ben totaal van streek
De hemel stroomt over…
Het is complete onzin
De hemel stroomt over mijn handen
Het is complete onzin
En keert van onder mijn voeten vandaan weer terug
Wij en de man zijn naar buiten gestuurd
Wij worden, nog erger dan een gewone helft, beschouwd als kwarten,
Als vouwlijn aan de korte zijkanten zoals bij origami
De uitgestrekte arm lijkt gebroken, er resten alleen maar pieken en dalen
Deze wonderlijke kinderen
Als bij toeval uitgespuwd
Die hun krachtinspanning uitleven op de krabpaal
Met een griezelig lied op een banier luidend:
* Mijn hele make-up bestaat uit rode jodium
Als bescherming tegen de pop-ups die de troon voor mij veiligstellen +
Ik ben totaal van streek
De hemel stroomt over mijn handen
Ik ben totaal van streek
De hemel stroomt over…
Het is complete onzin
De hemel stroomt over mijn handen
Het is complete onzin
En keert van onder mijn voeten vandaan weer terug