Christine [Dutch translation]

Ik begin met boeken bij het einde

En ik houd mijn kin nergens voor hoog

Mijn oog dat huilt, dat komt door de wind

Mijn afwezigheid komt door emotie

Ik kan niet verklaren

dat de lucht op mijn handen stroomt

Ik kan niet verklaren

dat de lucht op

Het is niet te verklaren

dat de lucht op mijn handen stroomt

Het is niet te verklaren

dat onder mijn voeten de hemel terug keert

Ze glimlachen in rood en praten tegen me in grijs

Ik doe alsof ik alles begrepen heb

Er is iemand die het uitschreeuwt

in mijn goud gepoederde gezicht

refrein

Wij en de mens, wij zijn er uit

Erger dan een eenvoudige helft rekenen we half-half

stapel op de lage kant zoals in origami

De uitgestrekte arm lijkt gebroken, niets is klip en klaar

Die vreemde kinderen

met pitten als bij toeval van buitenaf zichtbaar

verbergen de inspanning in een krabpaal

en een eng liedje dat dient als standaard

Ik doe mijn hele make-up

in kwikzilver

tegen de pop-ups

die me de troon garanderen.

Refrein