Mm-mm, mm-mm, mm-mm
Mm-mm, mm-mm, mm-mm
ฉันไม่ได้รบกวนใครเลย
รู้สึกประหม่าเวลาที่ฉันยืนอยู่
ติดอยู่กับสถานการณ์ที่ย่ำแย่
เป็นเหมือนการได้แค่สูดกลิ่นควันบุหรี่จากผู้อื่น
เหมือนตัดเราออกด้วยมีดที่แหลมคมแล้วแยกเราออกจากกัน
แล้วตากให้เราแห้งอยู่บนพื้นทราย
แล้ววางชิ้นส่วนนั้นเรียงข้างกันเหมือนสายไฟเบอร์ออฟติก แล้วคุณก็จะเริ่มเข้าใจ
ฉันรู้ว่าทุกอย่างจบลงแล้ว
ฉันเกิดมาโชคร้าย
ไม่มีใครมาเพื่อช่วยฉันเลย
มาช่วยฉัน
(ฉันรู้ว่าจบลงแล้ว)
Mm-mm, mm-mm, mm-mm
ฉันไม่ได้รบกวนใครเลย
ไม่เคยเรียกร้องเลย
ติดอยู่กับสถานการณ์ที่แสนสาหัส
การห้ามตัวเองในสิ่งที่ปรารถนาช่างเป็นความบริสุทธิ์เหลือเกิน
เหมือนว่าเป็นความคุ้มค่าที่ฉันสามารถต้านทานในสิ่งที่ปรารถนานั้นได้
อีกไม่นานฉันก็จะตระหนักได้ว่าความเจ็บปวดนั้นเป็นแค่ตัวกลาง
ฉันรู้ว่าจบลงแล้ว
ฉันเกิดมาโชคร้าย
ไม่มีใครมาเพื่อช่วยฉันเลย
ไม่เห็นมีใครอาสาที่จะปลอบโยนความกลัวของฉันเลย
ฉันจะเซ็นชื่อลงบนบรรทัด
ตัวคนเดียว คุณกำลังจะเปลี่ยนสถานการณ์ของฉัน
ฉันรู้ว่าฉันต้องเดินหน้าแล้วตอนนี้
เพราะฉันรู้ว่าทุกอย่างจบลงแล้ว
ฉันเกิดมาโชคร้าย
ไม่มีใครมาเพื่อช่วยฉันเลย (เป็นเหมือนการได้แค่สูดกลิ่นควันบุหรี่จากผู้อื่น)
ฉันรู้ว่าจบลงแล้ว
ฉันเกิดมาโชคร้าย
ไม่มีใครมาเพื่อช่วยฉันเลย
มาช่วยฉัน
เหมือนเศษเสี้ยนขนาดเล็กที่ฝังอยู่ในผิวหนัง
ถ้าใครมีเข็มหมุดสักหนึ่งอันก็สามารถควานออกมาได้
หากนำออกมาจะเจ็บน้อยกว่าการที่ผลักเสี้ยนนั้นให้เข้าไปลึกยิ่งขึ้น
เมื่อร่างกายของคุณกำลังกรีดร้องเชื่อได้เลยว่าจิตใจคุณก็ต้องรับฟัง
เหมือนภาพเงาที่คุณมองแทบไม่เห็น
ดั่งเงาที่ทอดลงบนพื้นซึ่งในที่สุดคุณก็จะ
นอนลงไปตลอด แต่วันเวลาก็ผ่านไป ดวงอาทิตย์เคลื่อนไปข้างหลังคุณ
คุณจะสูงขึ้น โดดเด่นขึ้น แข็งแกร่งขึ้น และมีเพียงแค่มุมมองด้านหลังเท่านั้นที่บังตาคุณ
Mm-mm, mm-mm, mm-mm