Nannina tène 'o còre 'nfus'ô ffèle,
nun fa na còsa si nun me fa male.
Pure pe cchésto 'a vòglio bène assaje
ca nun m'a putarraggio maje scurdà.
'A cunuscètte dinto primmavèra
quanno 'o sóle è lucènte cómme a ll'òro
e cómme a ll'òro dint'a ll'uócchie tène
na luce ca te struje e te po’ cecà!
Si m'ha da dà nu vaso sulamènte
m'o da cu nu mussillo amaro e astrinto
ca me turmènta e nun me sazia maje
j'e desidèrio me fa spantecà!
Tène 'e capille nire e anèlle anèlle...
na faccia delicata 'e madunnèlla,
ll'uócchie curvine e na vócca 'e curallo
ca n'ata eguale nun se po’ truvà.
Capisco quanno dice na buscìa
e quanno pe dispiétto è 'nfama assaje,
ma è tanta 'a frennesia 'e vulérle bène
ca si m'accide bène me farrà!
Cómme te da' na gioia te da’ na péna,
e sape vulé male e vulé bène.
Ma si dóce te guarda e t'accarézza
te da’ 'o calóre d'a felicità.
Si sulo m'ha da dì ca me vo’ bène
primma m'o ddice e dòppo m'avveléna
cu nu dispiétto o puro nu capriccio
ca 'o còre me fa chiàgnere e penà.
È 'ntussecósa, sì, ma quanno dice
"Te vòglio bène"... allóra so' felice.
Allóra 'a giòia me trase 'int' a 'stu còre
pure si nun ha ditto 'a verità.
E' tanto capricciosa ca nu scióre
ê vvòte 'a fa’ felice... e pe'nu mare
'e bène e de ricchézze è indifferènte
e 'o còre te fa strùjere e 'mpazzì.
Ma quanno 'a tèngo strétta 'int'a 'sti bbracce
e ca me vasa e m'accarézza 'a faccia...
nun ce stanno puntiglie né capricce
che 'a dint'o còre m'a pònno levà!