Ik herinner me jou nog goed in het Chelsea Hotel,
Je was zo dapper en lief aan het praten,
Je pijpte me op het onopgemaakte bed,
Terwijl de limousines wachtten in de straat.
Dat waren de redenen en dat was in New York
Wij deden mee voor het geld en voor het vlees
En dat werd liefde genoemd voor de arbeiders in lied
Waarschijnlijk nog steeds voor degenen die over zijn gebleven
Maar jij kon wegkomen, toch schatje,
Je keerde je rug naar de menigte,
Je kon wegkomen, Ik heb je nog nooit horen zeggen,
Ik heb je nodig, ik heb je niet nodig,
Ik heb je nodig, ik heb je niet nodig
En dat allemaal jiving rond
Ik herinner me jou nog goed in het Chelsea hotel,
Je was beroemd, jouw hart was een legende
Je vertelde me weer dat je liever knappe mannen had
Maar dat je voor mij een uitzondering zou maken
En je balde je vuist voor degenen die als ons zijn
die de vormen van schoonheid onderdrukten
Je herpakte jezelf, en zei, ''Nou het maakt niet uit,
we mogen dan wel lelijk zijn maar we hebben de muziek. ''
Maar jij kon wegkomen, toch schatje,
Je keerde je rug naar de menigte,
Je kon wegkomen, Ik heb je nog nooit horen zeggen,
Ik heb je nodig, ik heb je niet nodig,
Ik heb je nodig, ik heb je niet nodig
En dat allemaal jiving rond
Het is niet mijn bedoeling om voor te stellen dat ik je het beste lief heb gehad,
Ik kan niet elke gevallen robin bijhouden,
Ik herinner me jou nog goed in het Chelsea Hotel,
Dat is alles, Ik denk geeneens zo veel aan je.