Saatin ibresi takırtılı nabız
Yaşlar gözlerde boğuyorlar – e, olsun
Nefes alıyoruz, ama uyumlu değil, demek ki öyle denk geldi
Döneceğim
Patikalar gürültülü, ben hala nefes alıyorum
Camlarda yağmur damlaları, sokaklarda acele ediyorum
Zamana soracağım – olabiliri, yine affedeceğim
Gözlerimi tek dumanına hediye edersin
Dünyada söze gerek yok birlikte susuyoruz
Gizliyorsun yorgun gözlerini, kalp geri çağırıyor
Her şeye rağmen, saatler acele ediyorlar
Sabah beş’e kadar yine pencerede
Bu tür akşamlarda artık sen teksin
Maddesini kaybetmiş, sadece az-az nefes ala bilmek için
Gözlerinden rimel parçaları akmış
Kendi hikâyeni yazıyorsun – ruhumuzun güz’ü
Yalnız ben artık buraya dönmeyeceğim
Gözlerimi tek dumanına hediye edersin
Dünyada söze gerek yok birlikte susuyoruz
Gizliyorsun yorgun gözlerini, kalp geri çağırıyor
Her şeye rağmen, saatler acele ediyorlar
Gözlerimi tek dumanına hediye edersin
Dünyada söze gerek yok birlikte susuyoruz
Gizliyorsun yorgun gözlerini, kalp geri çağırıyor
Her şeye rağmen, saatler acele ediyorlar