خود را در آغوشت
غرق می کنم
در انحنای اندامت
در پیچ راه حیرت آورت
و در ناله های هوس آلودت
هر بار که عشقبازی می کنیم
سرخی رنگ
لبانت
افق را به آتش می کشد
و تا ستاره های
که در شرف خاموشی اند
ما رد پاهایمان را
دنبال می کنیم
و در همان جا ،
خود را گم می کنیم
جهان می تواند
در آرامش بیارامد
و هر بار تنها یک خواب ببیند
من اما در خواب هایم
همزمان
هزاران بار
حرکاتت را می بینم
و صدایت را می شنوم
پیش از پوشاندن زمین
هرصبح نو
در زیر پلک های تو متولد
می شود
و پا به پای تو پیش می رود
تو سکوت مرا
آب می کنی
بادبادک هایم را به پرواز می آوری
و با ریتمی ملایم
و در سرگیجه ای
پیش رونده
تمام سربازان سربی ام را
از پا در می آوری
در هر لحظه
همه چیز از نو آغاز می شود
هر نفس گردبادی ست
هر حالت ، بی تابی
مرگ تولدی دوباره است
هر بار که ما عشقبازی می کنیم
جهان می تواند
در آرامش بیارامد
و هر بار تنها یک خواب ببیند
من اما در خواب هایم
همزمان
هزاران بار
حرکاتت را می بینم
و صدایت را می شنوم
پیش از پوشاندن زمین
هرصبح نو
در زیر پلک های تو متولد
می شود
و پا به پای تو پیش می رود
کودکان لبخند تو را
به ارث خواهند برد
هم آنهایی که در راهند
و‌هم آنهایی که اینجا هستند
نمی گذارند ما پیر شویم
تنها یک انتخاب می ماند
و آن دیوانگی ای است که
خودش را به من نشان می دهد
یگانه رازی که می توانم
به زبان آورم
روز است که از سوی تو
طلوع می کند
خود را در آغوشت
غرق می کنم
در انحنای اندامت
در پیچ راه حیرت آورت
و در ناله های هوس آلودت
هر بار که عشقبازی می کنیم
جهان می تواند
در آرامش بیارامد