Chaplin [Polish translation]

Odmierzał precyzyjnie każdy gest,

węglem obrysowując swoje spojrzenie

i niemy uśmiech.

Powtarzał każdy ruch

ze zręcznością kogoś, kto nigdy nie był uczniem,

i z dbałością o szczegóły.

Jak pomysł, żeby wzburzyć włosy,

przekręcić krawat i przytwierdzić

tragikomiczne wąsiki.

Z perspektywy wszystko to teraz wydaje się uniwersalne,

od pierwszego gniazda po ostatnie słońce,

gdy się idzie po płaskim.

Spod starego kapelusza wynalazca śmiechu nic nie mówi

i wyciąga laseczkę z rękawa.

Balansuje jak ty i ja.

Szedł krokiem jakby sennym,

w rytmie kogoś, kto biegnie i nie wie dokąd,

podczas gdy plącze mu się nić.

Wyłuskiwał każdy płatek śniegu,

z dużym wdziękiem

deptał celuloidowe taśmy.

Gdy podwodna orkiestra zrywa się do lotu,

słowa płyną same, tańczą pingwiny.

Ustawiamy się i na trzy, dwa, jeden… jesteśmy w środku.

Z perspektywy wszystko to teraz wydaje się uniwersalne,

od pierwszego gniazda po ostatnie słońce,

gdy się idzie po płaskim.

Spod starego kapelusza wynalazca śmiechu nic nie mówi

i wyciąga laseczkę z rękawa.

Balansuje jak ty i ja.

Z perspektywy wszystko to teraz wydaje się uniwersalne,

od pierwszego gniazda po ostatnie słońce,

gdy się idzie po płaskim.

Spod starego kapelusza wynalazca śmiechu nic nie mówi

i wyciąga laseczkę z rękawa.

Balansuje jak ty i ja.

Pozdrowienia od Charlesa!