Życie jest jak woda
Która płynie z fontanny
Ale ona nie miała czasu wypić swojej
Mała, odległa Nathalie
Gdy o Tobie myślę
Często znów Cię widzę
Nad brzegiem morza, z przyklejonymi włosami
Przez sól i letnie słońce
Nie zapomnę
Twego imienia i spojrzenia
Nie zapomnę Twego głosu
Nie zapomnę Cię
To było w zimie
Pojechała w stronę Poitiers
Obok swego brata
I przyjaciela z sąsiedztwa
I na tyłach
wojskowej ciężarówki
Ona przybyła
Pod koniec zimy.