Château de Sable [Dutch translation]

[Intro]

Ze had alles

Ze is onder de charme gevallen

Hij is teruggetrokken zoals de zee

Zij is ineengestort als een zandkasteel

[Strofe 1: Bigflo]

Ze had alles

Het was de mooiste der sirenes

Ze heeft op een avond een piraat ontmoet

Ergens, binnen de stadsmuren van la Rochelle

Knappe zeeman, ze had haar ogen gefixeerd op het anker

Getatoeëerd op zijn arm

Enkele biertjes, beloftes

En zie daar het mooie meisje die zich al in zijn lakens gooit

Hij was erg sterk, zij was in nood

Hij kende het grote Noorden, zijn stak de woestijn over

In ruil voor haar zwaktes, heeft hij haar een schat beloofd

Hij zei haar: "Je bent mijn parel, je bent mijn ziel"

Hij zei haar: "Je bent mijn zout, je bent mijn zand

En als ik niet meer vooruitkom, ben jij mijn zeil

En als ik verloren ben, ben jij mijn zoeklicht"

De arme sirene van het zachte water, ze heeft de rivierpiraat geloofd

Ze heeft zijn verhalen gedronken van het zeewater

Hij heeft haar een boeket met giftige anemonen gegeven

Hij wou niet meer de rol van de wonderbaarlijke man spelen

Hij heeft "Ik hou van jou" geschreven op een kiezelsteen

Net alvorens weg te gaan

Hij heeft haar in tranen op het strand achtergelaten

En nu wacht zij op de vloedgolf

[Refrein]

Ze had alles

Ze is onder de charme gevallen

Hij is teruggetrokken zoals de zee

Zij is ineengestort als een zandkasteel

Ze had alles

Ze is onder de charme gevallen

Hij is teruggetrokken zoals de zee

Zij is ineengestort als een zandkasteel

Zandkasteel, zandkasteel

Zij is ineengestort als een zandkasteel

Zandkasteel, zandkasteel

Zij is ineengestort als een zandkasteel

[Strofe 2 : Oli]

Je moet haar zien, die alleen peddelt

Ze is zelfs op haar hoede voor haar bemanning

En 's avonds, wanneer de storm komt

Keert ze in zichzelf als een schelp

Ze doet er alles aan om hem nog te horen

Nee, niemand wacht haar nog op aan de haven

Ze was ooit een koningin, nu is zit ze in de ellende

Ze haat de liefde, het is erger dan zeeziekte

Ze rent door de mist, om te ontsnappen aan haar verdriet

Nog een verdrinkeling erbij, wrakken bij de vleet

Gewiegd door het geluid van de wind, het weer en de snelheid

Leek hij te groot, haar boot zonder kapitein

En vaak in de avond, geraakt ze het noorden kwijt

De sterren luisteren niet naar haar wensen

Ze fixeert zich zodanig op de horizon

Dat haar ogen blauw geworden zijn

Ze herinnert zich hoe ze hun namen in het zand schreven

Voorspellend van een vluchtig verhaal

En 's avonds wanneer de eb komt

Vindt ze zichzelf terug voor een hoop flessen in de zee

En ze noteert zijn naam in haar logboek

Ze zou er alles aan gedaan hebben om te voorkomen dat hij vertrok

Ze had nog steeds hoop zijn schat te vinden

Maar toen hij wegging, heeft hij de kaart gescheurd

Mooie sirene, die vervloekt werd door een piraat

Zoekt een zeerover om mee te reizen

Maar wat ze ons nooit heeft verteld

Is dat ze niet kan zwemmen

[Refrein]

Ze had alles

Ze is onder de charme gevallen

Hij is teruggetrokken zoals de zee

Zij is ineengestort als een zandkasteel

Ze had alles

Ze is onder de charme gevallen

Hij is teruggetrokken zoals de zee

Zij is ineengestort als een zandkasteel

Zandkasteel, zandkasteel

Zij is ineengestort als een zandkasteel

Zandkasteel, zandkasteel

Zij is ineengestort als een zandkasteel

[Outro]

De zee is groot en zal haar meenemen

Met de tijd, schoonheid maak je geen zorgen

De zee is groot en zal haar meenemen

Met de tijd, schoonheid maak je geen zorgen

De zee is groot en zal haar meenemen

Met de tijd, schoonheid maak je geen zorgen