Ούτε η μοναξιά, ούτε η θλίψη, ούτε τα παλιά τραγούδια
Κανένα απ'αυτά δεν με πληγώνει (αγγίζει) όσο η δική σου απουσία.
Νύχτα, βροχή και κρύο στους δρόμους της πόλης
Στα μάτια μου το όραμα (η εικόνα)σου, στην καρδιά μου η αποθυμιά σου
Στην ξενιτιά κουράστηκα πια,αχ βρε γαζέλα...
Στέρεψε η λαχτάρα, ξόφλησα βρε γαζέλα
Ξέπεσα πάλι στους δρόμους σου
Κατέπεσα στα χέρια σου
Ένα διαλυμένο, πικραμένο παιδί είμαι εγώ
Μην με βάζεις να σε πεθυμώ .