Ceux qui rêvent [Polish translation]

Moje bezsenne noce nie są białe1,

ledwie rozjaśnione rozsianymi gwiazdami –

małymi dziurkami na wodoszczelnym płótnie,

smutnymi warstwami na zasłonie.

A ja, oszołomiona ciemnościami,

spędzam nieskończone godziny

na liczeniu złowieszczych2 baranów,

z których utkana jest moja bezsenność.

Ach, nadeszła północ.

Ach, ja nie śpię.

Im mniej śpię, tym więcej rozmyślam,

im więcej rozmyślam, tym mniej zapominam.

Ogromny impas i ogromna przestrzeń

rozciągają się w głębinach mego łóżka.

Jak niesamowita jest ta cała cisza,

jak kosmiczne jest znudzenie.

Czy mam się odwołać do nauki?

Uśpić tę bezsenność?

Ach, nadeszła północ.

Ach, ja nie śpię.

A potem, gdy minie północ, tańczę

w rytmie tachykardii3

i wszystko wariuje, i wszystko się buja,

i wszystko mnie powala, i wszystko mi ucieka.

Księżyc jest owocem nieco nadgniłym,

życie jest chorobą.

Ci, którzy śnią, mają wielkie szczęście;

inni mają bezsenność.

Ci, którzy śnią, mają wielkie szczęście;

inni mają bezsenność.

Ci, którzy śnią, mają wielkie szczęście,

a co do mnie – ja mam bezsenność.

Ach, nadeszła północ.

Ach, ja nie śpię.

Ach, nadeszła północ.

Ach, ja nie śpię.

Ja nie śpię.

Ja nie śpię.

Ja nie śpię.

Ja nie śpię.

Ja nie śpię.

1. W oryginale gra słów; po francusku noce bezsenne to "białe noce".2. Dosł. "żałobnych", choć nie bardzo wiem, co to miałoby oznaczać. Poszłam za swoich pierwszym skojarzeniem: barany zwiastujące bezsenność i bezskuteczną walkę z nią.3. zwanej inaczej częstoskurczem, oznaczającej przyspieszenie akcji serca powyżej 100 uderzeń na minutę