Mijn slapeloze nachten zijn niet wit, 1
nauwelijks zichtbaar bezaaid met sterren.
Kleine gaatjes in het waterdichte canvas,
droevige lagen op het doek.
En ik, behekst door duisternis,
ik breng eindeloze uren door
met het tellen van de treurige schapen
die mijn slapeloosheid bekleden.
Ah, het is middernacht.
Ah, ik slaap niet.
En hoe minder ik slaap des te meer ik nadenk,
en hoe meer ik nadenk des te minder ik vergeet.
De enorme doodlopende weg, de enorme ruimte
die zich uitstrekt tot onderaan mijn bed.
Al deze stiltes zijn ongehoord,
het is kosmisch, deze verveling.
Moet ik terugvallen op de wetenschap?
De slapeloosheid verdoven?
Ah, het is middernacht.
Ah, ik slaap niet.
En na middernacht dans ik
op het ritme van de tachycardieën 2
En alles wordt meegesleept en alles zwaait
en alles verspreidt me en alles ontvlucht me.
De maan is een vrucht die een beetje ranzig is,
het leven is een ziekte.
Zij die dromen hebben tenminste geluk,
de anderen hebben slapeloosheid.
Zij die dromen hebben tenminste geluk,
en de anderen hebben slapeloosheid.
Zij die dromen hebben tenminste geluk,
wat mij betreft heb ik slapeloosheid.
Ah, het is middernacht.
Ah, ik slaap niet.
Ah, het is middernacht.
Ah, ik slaap niet.
Ik slaap niet.
Ik slaap niet.
Ik slaap niet.
Ik slaap niet.
Ik slaap niet.
1. Hier staat letterlijk ''Mijn witte nachten zijn niet wit'', maar ''nuits blanches'' betekent hier slapeloze nachten.2. Tachycardie; een extreem snel ritme van hartkloppingen.