Ce sta’ ancòra nu raggio ‘e luna
che ‘ncurnicia na fenestèlla?...
cu n’arpéggio ‘e chitarra, na bèlla
che s’affaccia pe suspirà?
Ce sta ancòra na ‘nnammurata
che nu còre sincero tène?
che suspira pe chi ‘a vò bbène
e l’aspètta cu n’anzietà?
Ce sta ancòra quacche luciano
che summózza â fèsta d’a ‘nzégna ?
E na banca d’acqua suffrégna
chiéna ‘e frasche che ‘a può pittà?
Ce sta ancòra dint’a stu còre
mo na ‘nticchia d’o sentimènto
che ‘o facéva sunnà e cantà?
Chésti ccòse sóngo fernute,
so’ fernute ‘a cchiù ‘e ciént’anne,
appartèneno â nònna e ô nònno,
nun se pònno manco cuntà…
Ogge sóngo cagnate ‘e tiémpe
e nisciuno ne parla cchiù,
sulo ‘o còre te parla ancòra
‘e sti ccòse d’a giuventù !!