Επιτέλους σε συναντώ και δεν κρύβεσαι πια
Ξέρω ότι δεν ήταν ένα λάθος
Δεν θα χρειάζεται πλέον να ψάξω το όνομά σου
Ούτε να φανταστώ τη φωνή σου
Η πρόθεσή μου δεν είναι να σε τρομάξω
Κοιτώντας σε παραπάνω από το φυσιολογικό
Αλλά πρέπει να βιαστώ
Γιατί φεύγεις
Και δεν θα το συγχωρήσω στον εαυτό μου
Αν το να σε γνωρίσω ήταν μια χαμένη υπόθεση
Και αν δεν σε ξανασυναντήσω
Θα είναι από κακή τύχη, όχι από δειλία
Κατάφερες να με κάνει να ερωτευτώ
Και παρόλο που θα μπορούσα να το αρνηθώ χίλιες και μία φορές
Δεν θα το συγχωρήσω στον εαυτό μου
Αν επειδή δεν το παραδέχτηκα ποτέ, εσύ εξαφανιστείς
Και δεν θα το συγχωρήσω στον εαυτό μου
Θα τελειώσω αυτό που άρχισε η τύχη
Και θα γράψω ένα τέλος
Όπου δεν παραλύω με το να σε βλέπω
Όπου εσύ δεν φεύγεις
Η πρόθεσή μου δεν είναι να σε τρομάξω
Κοιτώντας σε παραπάνω από το φυσιολογικό
Αλλά πρέπει να βιαστώ
Γιατί φεύγεις
Και δεν θα το συγχωρήσω στον εαυτό μου
Αν το να σε γνωρίσω ήταν μια χαμένη υπόθεση
Και αν δεν σε ξανασυναντήσω
Θα είναι από κακή τύχη, όχι από δειλία
Κατάφερες να με κάνει να ερωτευτώ
Και παρόλο που θα μπορούσα να το αρνηθώ χίλιες και μία φορές
Δεν θα το συγχωρήσω στον εαυτό μου
Αν επειδή δεν το παραδέχτηκα ποτέ, εσύ εξαφανίζεσαι
Και δεν θα το συγχωρήσω στον εαυτό μου
Η πρόθεσή μου δεν είναι να σε τρομάξω
Κοιτώντας σε παραπάνω από το φυσιολογικό
Αλλά πρέπει να βιαστώ
Γιατί φεύγεις
Και δεν θα το συγχωρήσω στον εαυτό μου
Αν το να σε γνωρίσω ήταν μια χαμένη υπόθεση
Και αν δεν σε ξανασυναντήσω
Θα είναι από κακή τύχη, όχι από δειλία
Κατάφερες να με κάνει να ερωτευτώ
Και παρόλο που θα μπορούσα να το αρνηθώ χίλιες και μία φορές
Δεν θα το συγχωρήσω στον εαυτό μου
Αν επειδή δεν το παραδέχτηκα ποτέ, εσύ εξαφανίζεσαι
Και δεν θα το συγχωρήσω στον εαυτό μου