Εκείνος της έδωσε, του ζήτησε όμως το δεκαπλάσιο σε αντάλαγμα
Δεν είχε ζωή παρά μόνο αυτήν που εκείνος έπλασε για χάρη της
Της πρόσφερε την ζωντανή καρδιά του – αυτή την απέριψε
Πίσω του την έδωσε με ένα παραμύθι αποκαλυπτικό γεμάτο ψέμματα και περιφρόνηση.
Προφήτης ή αλλόκοτη;
Παρά τα αληθινά της λόγια:
"Αύριο θα γνωρίζω - διάψευσέ με αν μπορείς!"
Το φιλί,όμως, και η ανάσα – η κατάρα του Απόλλωνα –
Προφήτη του μέλλοντος, όχι του δύο,
«Ήσυχος!», είπε η Κασσάνδρα.
Παρ’όλα αυτά, είναι αγαπητή και παράξενη στα μάτια του, μια θεία οπτασία;
Μια κυρά που τροφοδοτήθηκε από την συσσωρευμένη υπεροψία του –
Αν αυτός της είχε όντως παραχωρήσει, τότε γιατί δεν είχε προβλέψει,
Όσο αδιάφορο κι αν του ήταν;!
Γιατί ήταν ένα πλάσμα μυστηριώδες,
Γιατί εκείνος ήλπιζε – αλίμονο, όχι άλλο!
Η άρνηση της ράγισε την καρδιά του,
Η παραφροσύνη της ήταν ο τάφος κάθε ελπίδας –
Τις ίδιες της τις λέξεις αντίκρουε,
Θεωρούσε τη ζωή της κάτι παραπάνω από συμφορά,
Δέος της προκαλούσε, παρ’ότι μικρός
Ποτέ δεν την αφήσε έξω απ’ την καρδιά του.
-------ΕΠΑΝΑΛΗΨΗ-------
Παρά τα αληθινά της λόγια:
"Αύριο θα γνωρίζω - διάψευσέ με αν μπορείς!"
Αλλά το φιλί και η ανάσα - η κατάρα του Απόλλωνα –
Προφήτη του μέλλοντος, όχι του δύο,
«Ήσυχος!», είπε η Κασσάνδρα.
Γιατί ήταν ένα πλάσμα μυστηριώδες,
Γιατί εκείνος ήλπιζε – αλίμονο, όχι άλλο!
Η άρνηση της ράγισε την καρδιά του,
Η παραφροσύνη της ήταν ο τάφος κάθε ελπίδας .
-------ΕΠΑΝΑΛΗΨΗ-------